عسل توسط زنبورهاي عسل جمع آوري شهد و عسل براي استفاده به عنوان قند مصرف شده براي حمايت از متابوليسم فعاليت عضلاني در طول جستجوي علوفه يا ذخيره سازي به عنوان يك منبع غذايي طولاني مدت توليد مي شود. در طول جست‌وجوي علوفه، زنبورها از بخشي از شهد جمع‌آوري‌شده براي حمايت از فعاليت متابوليك ماهيچه‌هاي پرواز استفاده مي‌كنند، با اكثريت شهد جمع‌آوري‌شده براي برگشت، هضم و ذخيره‌سازي به عنوان عسل. در هواي سرد يا زماني كه منابع غذايي ديگر كمياب است، زنبورهاي بالغ و لارو از عسل ذخيره شده به عنوان غذا استفاده مي كنند. با تدبير براي لانه سازي ازدحام زنبورهاي عسل در كندوهاي ساخت بشر، مردم توانسته اند حشرات را نيمه اهلي كرده و عسل اضافي را برداشت كنند. در كندو يا در لانه وحشي، سه نوع زنبور عسل عبارتند از:يك زنبور ملكه ماده مجرد
تعداد متغير فصلي زنبورهاي بدون سرنشين نر براي بارور كردن ملكه هاي جديد
20000 تا 40000 زنبور كارگر زن
زنبور علوفه پس از خروج از كندو، شهد گل غني از قند را جمع آوري مي كند، آن را از طريق پروبوسيس خود مي مكد و آن را در پروونتريكلوس (معده يا محصول عسلي) خود قرار مي دهد، كه دقيقاً از پشت به معده غذايش قرار دارد. در معده عسل حدود 40 ميلي‌گرم شهد يا تقريباً 50 درصد وزن خالي زنبور را در خود جاي مي‌دهد كه مي‌تواند به بيش از هزار گل و بيش از يك ساعت براي پر شدن نياز داشته باشد. شهد معمولاً با محتواي آب 70 تا 80 درصد شروع مي شود. آنزيم‌هاي بزاقي و پروتئين‌هاي غده هيپوفارنكس زنبور عسل به شهد اضافه مي‌شوند تا قندها را تجزيه كنند و مقدار آب را كمي افزايش دهند.