همه زنبورهاي عسل در مستعمرات زندگي مي كنند كه در آن كارگران به عنوان نوعي دفاع از مزاحمان مي گويند و زنبورهاي نگران يك فرمون آزاد مي كنند كه واكنش حمله را در ساير زنبورها تحريك مي كند. گونه هاي مختلف زنبورهاي عسل با داشتن خاردارهاي كوچك روي نيش از همه گونه هاي ديگر زنبورها (و تقريباً همه ديگر Hymenoptera) متمايز مي شوند ، اما اين خاردارها فقط در زنبورهاي كارگر يافت مي شوند.
دستگاه نيش ، از جمله خاردارها ، ممكن است به طور خاص در پاسخ به شكار توسط مهره داران تكامل يافته باشد ، زيرا معمولاً خاردارها عمل نمي كنند (و دستگاه نيش جدا نمي شود) مگر اينكه نيش در بافت گوشتي تعبيه شده باشد. در حالي كه نيش همچنين مي تواند در غشاي بين مفاصل اسكلت خارجي حشرات ديگر نفوذ كند (و در دعوا بين ملكه ها استفاده مي شود) ، در مورد Apis cerana japonica ، دفاع در برابر حشرات بزرگتر مانند زنبورهاي شكارچي (به عنوان مثال شاخ غول آسايي) معمولاً انجام مي شود. توسط احاطه مزاحم با توده اي از زنبورهاي كارگر مدافع ، كه عضلات آنها را به شدت ارتعاش مي كند تا دماي مزاحم را به سطح كشنده برساند ("گلوله زدن"). پيش از اين تصور مي شد كه گرما به تنهايي مسئول كشتن زنبورهاي مزاحم است ، اما آزمايشات اخير نشان داده است كه افزايش دما در تركيب با افزايش سطح دي اكسيد كربن در داخل توپ باعث ايجاد اثر كشنده مي شود. اين پديده همچنين براي كشتن ملكه اي كه به عنوان فرد مزاحم يا معيوب شناخته مي شود ، مورد استفاده قرار مي گيرد ، اقدامي كه زنبورداران با عنوان "ضربه زدن به ملكه" شناخته مي شوند ، و به دليل گوي زنبورهاي شكل گرفته نامگذاري شده است.
موم زنبور
زنبورهاي كارگر در سن خاصي موم زنبور عسل را از يك سري غدد برون زا بر روي شكم خود ترشح مي كنند. آنها از موم براي تشكيل ديوارها و كلاهك هاي شانه استفاده مي كنند. مانند عسل ، موم زنبور عسل توسط انسان براي اهداف مختلف مانند شمع سازي ، ضد آب ، توليد صابون و لوازم آرايشي ، دارويي ، هنري ، جلا دهنده مبلمان و موارد ديگر جمع آوري مي شود.
نان زنبور
مقاله اصلي: گرده زنبور عسل
زنبورها گرده را در سبدهاي گرده خود جمع آوري كرده و به كندو برمي گردانند.
زنبورهاي كارگر گرده ، عسل و ترشحات غده اي را با هم تركيب كرده و اجازه مي دهند در شانه تخمير شود تا نان زنبور تهيه شود. فرآيند تخمير مواد مغذي اضافي را از گرده آزاد مي كند و مي تواند آنتي بيوتيك ها و اسيدهاي چرب توليد كند كه از فساد جلوگيري مي كند. نان زنبور عسل توسط زنبورهاي پرستار (كارگران جوان) كه ژل رويال غني از پروتئين مورد نياز ملكه را توليد مي كنند و لاروها در غدد زير حلق آنها توليد مي شود ، مصرف مي شود. در كندو ، گرده به عنوان منبع پروتئيني لازم در طول پرورش نوزاد استفاده مي شود. در محيط هاي خاص ، گرده اضافي را مي توان از كندوهاي A. mellifera و A. cerana جمع آوري كرد. اين محصول به عنوان مكمل سلامتي مورد استفاده قرار مي گيرد. از آن با موفقيت متوسط به عنوان منبع گرده براي گرده افشاني دست استفاده شده است.
كندوهاي مدرن همچنين زنبورداران را قادر مي سازند تا زنبورها را منتقل كنند و از مزرعه اي به مزرعه ديگر منتقل شوند زيرا محصول نياز به گرده افشاني دارد و به زنبوردار اجازه مي دهد تا هزينه خدمات گرده افشاني كه ارائه مي دهند را دريافت كند ، نقش تاريخي زنبوردار خود اشتغالي را بازنگري كرده و از عمليات تجاري در مقياس بزرگ استفاده كند. به زنبورهايي از انواع مختلف غير از زنبورهاي عسل نيز اهلي مي شوند و براي گرده افشاني يا وسايل ديگر در سراسر جهان استفاده مي شوند ، از جمله Tetragonula iridipennis در هند ، زنبور باغي آبي براي گرده افشاني درختان و ميوه ها در ايالات متحده و تعدادي از گونه هاي بمبوس (زنبورها) براي گرده افشاني در مناطق مختلف در سطح جهان ، مانند گوجه فرنگي ، كه توسط زنبورهاي عسل گرده افشاني نشده است.
اختلال فروپاشي مستعمرات
مقاله اصلي: اختلال فروپاشي مستعمرات
در درجه اول در مناطقي كه زنبورهاي عسل غربي توسط انسان وارد مي شدند ، سقوط دوره اي در جمعيت زنبورهاي عسل غربي حداقل از اواخر قرن 19 رخ داده است. از دهه اول قرن 21 شروع به مرگ غيرعادي (30 تا 70 درصد كندوها) مستعمرات زنبورهاي عسل غربي در آمريكاي شمالي شده است. اين مورد "اختلال فروپاشي مستعمرات" (CCD) ناميده شد و در ابتدا توضيح داده نشد. به نظر مي رسد علت آن تركيبي از عوامل است نه يك عامل بيماري زا يا سم ، احتمالاً شامل آفت كش هاي نئونيكوتينوئيدي يا ويروس فلج حاد اسرائيل.
انگل ها
براي انگل هاي م affectثر بر Apis cerana ، به Apis cerana مراجعه كنيد § عوامل بيماري زا و انگل هاي م Apثر بر Apis cerana.
گالريا ملونلا
مراحل لاروي پروانه G. mellonella به زنبورهاي عسل وحشي و پرورشي ، به ويژه Apis mellifera و Apis cerana انگلي مي كند.
جزئيات در بين انواع مختلف زنبورهاي عسل متفاوت است ، اما ويژگي هاي مشترك عبارتند از:
تخمها به صورت مجزا در يك سلول عسلي مومي گذاشته مي شوند و توسط زنبورهاي كارگر توليد و شكل مي گيرند. با استفاده از اسپرماتكا ، ملكه مي تواند تخمك مورد نظر خود را بارور كند ، معمولاً بسته به اينكه در كدام سلول قرار داده است. هواپيماهاي بدون سرنشين از تخم هاي لقاح نيافته و هاپلوئيد هستند ، در حالي كه ماده ها (ملكه ها و زنبورهاي كارگر) از تخم هاي بارور شده و ديپلوئيد هستند. لاروها ابتدا با ژل رويال كه توسط زنبورهاي كارگر توليد مي شود تغذيه مي شوند ، سپس به عسل و گرده تبديل مي شوند. استثناء يك لارو است كه فقط از ژله رويال تغذيه مي شود و تبديل به ملكه مي شود. لارو قبل از چرخاندن پيله در داخل سلول و شفيره شدن چندين بار در حال غوطه ور شدن است.
زنبورهاي جوان كارگر كه گاهي اوقات "زنبورهاي پرستار" نيز ناميده مي شوند ، كندو را تميز كرده و لاروها را تغذيه مي كنند. وقتي غدد توليد كننده ژل رويال آنها شروع به آتروفي مي كند ، آنها شروع به ساختن سلول هاي شانه مي كنند. آنها با افزايش سن به ساير كارهاي درون مستعمره مانند دريافت شهد و گرده از علف خواران و نگهباني از كندو پيشرفت مي كنند. بعداً ، يك كارگر اولين پروازهاي جهت گيري خود را انجام مي دهد و سرانجام كندو را ترك مي كند و معمولاً بقيه عمر خود را به عنوان علوفه مي گذراند.
زنبورهاي كارگر براي يافتن غذا و استفاده از الگوي "رقص" (معروف به رقص زنبور عسل يا رقصيدن) با يكديگر ارتباط برقرار مي كنند. اين رقص از گونه اي به گونه ديگر متفاوت است ، اما همه گونه هاي زنده Apis نوعي رفتار را از خود نشان مي دهند. اگر منابع بسيار نزديك به كندو باشد ، ممكن است رقص كمتري را كه معمولاً به عنوان "رقص دور" شناخته مي شود به نمايش بگذارند.
تعداد كمي از ذخاير فسيلي از جنوب آسيا ، منطقه مشكوك با منشاء زنبور عسل ، شناخته شده است و تعداد كمتري هنوز به طور كامل مورد مطالعه قرار گرفته است.
قبل از معرفي گونه A. mellifera توسط اروپاييان هيچ گونه گونه Apis در دوران جديد در جهان جديد وجود نداشت. تنها يك گونه فسيلي از جهان جديد ثبت شده است ، Apis nearctica ، كه از يك نمونه 14 ميليون ساله از نوادا شناخته شده است.
خويشاوندان نزديك زنبورهاي عسل مدرن - به عنوان مثال ، زنبورهاي زنبور عسل و زنبورهاي بي نيش - تا حدي اجتماعي هستند و رفتار اجتماعي يك ويژگي پلزيومورفيك است كه پيش از منشاء اين جنس به نظر مي رسد. در ميان اعضاي موجود Apis ، گونه هاي پايه بيشتر شانه هاي مجرد و در معرض ايجاد مي كنند ، در حالي كه گونه هاي جديدتر تكامل يافته در حفره ها لانه كرده و داراي شانه هاي متعدد هستند ، كه اهلي شدن آنها را بسيار تسهيل كرده است.
گونه ها
در حالي كه حدود 20000 گونه زنبور وجود دارد ، تنها هشت گونه زنبور عسل شناخته مي شود ، با مجموع 43 زيرگونه ، اگرچه از نظر تاريخي هفت تا 11 گونه شناخته شده است: Apis andreniformis (زنبور عسل كوتوله سياه) ؛ Apis cerana (زنبور عسل شرقي) ؛ Apis dorsata (زنبور عسل غول پيكر) ؛ Apis florea (زنبور عسل كوتوله قرمز) ؛ Apis غير مجاز مي باشدchevnikovi (زنبور عسل غير مجاز مي باشدchevnikov) ؛ Apis laboriosa (زنبور عسل هيماليا غول پيكر) ؛ Apis mellifera (زنبور عسل غربي) ؛ و Apis nigrocincta (زنبور عسل فيليپين).
زنبورهاي عسل تنها اعضاي موجود قبيله Apini هستند. زنبورهاي عسل امروزه از سه دسته استفاده مي كنند: Micrapis (زنبور عسل كوتوله) ، Megapis (زنبور عسل غول پيكر) و Apis (زنبور عسل غربي و خويشاوندان نزديك آن).
واكس هاي مشتق شده از نفت
اگرچه بسياري از موم هاي طبيعي حاوي استرها هستند ، واكس هاي پارافين هيدروكربن هستند ، مخلوطي از آلكان ها معمولاً در يك سري همولوگ از طول زنجيره. اين مواد بخش قابل توجهي از نفت را نشان مي دهند. آنها با تقطير خلاء تصفيه مي شوند. موم هاي پارافين مخلوطي از n و ايزو آلكان هاي اشباع شده ، نفتن ها و تركيبات معطر جايگزين آلكيل و نفتن هستند. تركيب شيميايي موم پارافين آلكان معمولي شامل هيدروكربن هايي با فرمول كلي CnH2n+2 مانند هنترياكونتان ، C31H64 است. درجه انشعاب پذيري تأثير مهمي بر خواص دارد. موم ميكروكريستالي يك موم كمتر توليد شده با پايه نفتي است كه درصد بالاتري از هيدروكربن هاي ايزوپارافين (شاخه دار) و هيدروكربن هاي نفتنيك را شامل مي شود.
سالانه ميليون ها تن واكس پارافين توليد مي شود. آنها در غذاها (مانند آدامس و بسته بندي پنير) ، در شمع ها و لوازم آرايشي ، به عنوان روكش هاي نچسب و ضد آب و در لاك ها استفاده مي شوند.
موم مونتان
موم مونتان موم فسيل شده اي است كه از زغال سنگ و سنگ زغال سنگ استخراج مي شود. بسيار سخت است ، منعكس كننده غلظت بالاي اسيدهاي چرب اشباع شده و الكل ها. اگرچه قهوه اي تيره و بو دار هستند ، اما مي توان آنها را تصفيه و سفيد كرد تا به محصولات تجاري مفيد برسند.
پلي اتيلن و مشتقات مرتبط
از سال 1995 ، سالانه حدود 200 ميليون كيلوگرم موم پلي اتيلن مصرف مي شد.
واكس هاي پلي اتيلن به يكي از سه روش زير توليد مي شوند:
پليمريزاسيون مستقيم اتيلن ، به طور بالقوه شامل مونومرهاي مشترك نيز مي شود.
تخريب حرارتي رزين پلي اتيلن با وزن مولكولي بالا ؛
بازيابي بخشهاي با وزن مولكولي كم از توليد رزين با وزن مولكولي بالا.
موم زنبور
با نقطه ذوب 68.5-72.5 درجه سانتي گراد ، موم كندليلا عمدتاً از هيدروكربن ها (حدود 50٪ ، زنجيرهاي با كربن 29-33) ، استرهاي با وزن مولكولي بالاتر (20-29٪) ، اسيدهاي آزاد (7-9٪) تشكيل شده است. ، و رزين ها (12-14، ، عمدتا استرهاي تري ترپنوئيد). [2] محتواي بالاي هيدروكربن اين موم را از موم كارناوبا متمايز مي كند. [3] در آب نامحلول است ، اما در بسياري از حلالهاي آلي مانند استون ، كلروفرم ، بنزن و سقز محلول است.
موم با جوشاندن برگها و ساقه ها با اسيد سولفوريك رقيق به دست مي آيد و "سروت" حاصل از سطح حذف شده و بيشتر پردازش مي شود. به اين ترتيب سالانه حدود 900 تن توليد مي شود. [3]
استفاده مي كند
بيشتر براي مخلوط كردن موم هاي ديگر براي سفت شدن آنها بدون افزايش نقطه ذوب استفاده مي شود. موم كندليلا به عنوان يك افزودني غذايي داراي شماره E 902 است و به عنوان عامل لعاب استفاده مي شود. همچنين در صنايع آرايشي و بهداشتي به عنوان بخشي از بالم لب و نوارهاي لوسيون استفاده مي شود. يكي از موارد مهم استفاده از آن ، چسب آدامس است.
موم شمعداني مي تواند به عنوان جايگزين موم كارناوبا و موم زنبور عسل استفاده شود. همچنين براي تهيه لاك استفاده مي شود
ازوكريت
ازوكريت يا اوزوسريت ، كه از نظر قديمي با عنوان موم خاكي يا موم زمين شناخته مي شود ، موم معدني يا پارافين معطر طبيعي است كه در بسياري از مناطق يافت مي شود. فاقد تركيب مشخص و ساختار بلوري ، اين ماده معدني در نظر گرفته نمي شود بلكه تنها يك كاني ماده است. اين نام از عناصر يوناني Όζω ozο ، براي تعفن ، و κηρός keros ، موم ، ايجاد شده است.
منابع
نمونه ها از اسكاتلند ، نورتومبرلند ، ولز و همچنين از حدود سي كشور مختلف تهيه شده است. از جمله اين موارد ، اوزوكريت جزيره (شبه جزيره كنوني) چلكن ، نزديك خليج تركمنباشي ، بخش هايي از هيماليا در هند و ذخاير يوتا در ايالات متحده ، شايسته ذكر است ، اگرچه نام خانوادگي تا حد زيادي مورد بررسي قرار گرفته است. تنها منابع تأمين تجاري در گاليسيا ، در بوريسلاو ، ژوينياچ و استارونيا است ، اگرچه اين ماده معدني در نقاط ديگر در هر دو جناح كارپاتها يافت مي شود.
ساخت شمع از ديرباز شامل استفاده از موم زنبور عسل بوده كه به آساني و تميز مي سوزد و اين مواد به طور سنتي براي ساخت شمع پاشال يا "شمع عيد پاك" تجويز مي شده است. شمع هاي موم زنبور عسل برتري بيشتري نسبت به شمع هاي مومي ديگر دارند ، زيرا روشن تر و طولاني تر مي سوزند ، خم نمي شوند و پاك كننده مي سوزند. اين روش بيشتر براي ساخت شمع هاي ديگر مورد استفاده در مراسم كليساي كاتوليك روم توصيه مي شود. موم زنبور عسل انتخاب كننده شمع در كليساي ارتدكس شرقي است.
موم تصفيه شده تصفيه شده نقش مهمي در مواد هنري هم به عنوان چسبنده در رنگهاي گرم كننده و هم به عنوان تثبيت كننده در رنگ روغن براي افزودن بدنه ايفا مي كند.
موم زنبور عسل جزء موم استخوان جراحي است كه در حين عمل جراحي براي كنترل خونريزي از سطوح استخواني استفاده مي شود. لاك كفش و لاك مبلمان هر دو مي توانند از موم زنبور عسل بعنوان يك جزء استفاده كرده ، در سقز حل شده يا گاهي اوقات با روغن كتان يا روغن تنگ مخلوط شوند. موم هاي مدل سازي همچنين مي توانند از موم زنبور عسل به عنوان يك جزء استفاده كنند. موم خالص زنبور عسل همچنين مي تواند به عنوان موم تخته موج سواري ارگانيك استفاده شود. [18] موم زنبور عسل مخلوط با رزين كاج براي اپيلاسيون استفاده مي شود و مي تواند به عنوان يك چسب براي اتصال صفحات ني به ساختار داخل يك جعبه فشرده استفاده شود. همچنين مي توان از آن براي ساخت رزين كاتلر استفاده كرد ، چسبي كه براي چسباندن دسته ها به چاقوهاي كارد و چنگال استفاده مي شود. در اروپاي شرقي در تزئين تخم مرغ استفاده مي شود. از آن براي نوشتن ، از طريق رنگ آميزي مقاوم ، روي تخم مرغ هاي باتيك (مانند pysanky) و براي ساختن تخم مرغ استفاده مي شود. موم زنبور عسل توسط سازهاي كوبه اي براي ايجاد سطحي روي تنبور براي رول انگشت شست استفاده مي شود. همچنين مي تواند به عنوان يك تركيب اتصال دهنده قالب تزريق فلز به همراه ساير مواد اتصال دهنده پليمري استفاده شود.