سه شنبه ۲۳ فروردین ۰۱ ۱۴:۲۱ ۲۳ بازديد
موم زنبور
نوزادان ممکن است پس از مصرف عسل آلوده به آندوسپورهای کلستریدیوم بوتولینوم دچار بوتولیسم شوند.[130]
بوتولیسم نوزادی تنوع جغرافیایی را نشان می دهد. در بریتانیا، تنها شش مورد بین سال‌های 1976 و 2006 گزارش شده است، با این حال ایالات متحده نرخ‌های بسیار بالاتری دارد: 1.9 در هر 100000 تولد زنده، که 47.2 درصد آن در کالیفرنیا است. در حالی که خطری که عسل برای سلامتی نوزاد ایجاد می کند کم است، خطر آن تا یک سالگی توصیه نمی شود و سپس دادن عسل بی خطر تلقی می شود.
مسمومیت جنون آمیز با عسل در نتیجه خوردن عسل حاوی گریانوتوکسین است. عسل تولید شده از گل های رودودندرون، لور کوهی، لور گوسفند و آزالیا ممکن است باعث مسمومیت عسل شود. علائم شامل سرگیجه، ضعف، تعریق بیش از حد، حالت تهوع و استفراغ است. به ندرت ممکن است فشار خون پایین، شوک، بی نظمی ریتم قلب و تشنج رخ دهد که موارد نادری منجر به مرگ می شود. مسمومیت با عسل هنگام استفاده از عسل و عسل فرآوری نشده "طبیعی" کشاورزانی که ممکن است تعداد کمی کهیر داشته باشند، بیشتر است. تصور می شود که فرآوری تجاری، با ترکیب عسل از منابع متعدد، سموم را رقیق می کند.
زمانی که زنبورها در نزدیکی بوته های توتو و حشره قیف تاک قرار گیرند، عسل سمی ممکن است ایجاد شود. هر دو در سراسر نیوزیلند یافت می شوند. زنبورها عسلک تولید شده توسط حشرات قیف تاک که از گیاه توتو تغذیه می کنند جمع آوری می کنند. این توتین سم را وارد عسل می کند. تنها چند منطقه در نیوزیلند (شبه جزیره کوروماندل، خلیج شرقی پلنتی و صداهای مارلبورو) اغلب عسل سمی تولید می کنند. علائم مسمومیت با توتین عبارتند از استفراغ، هذیان، سرگیجه، افزایش تحریک پذیری، بی حالی، کما، و تشنج شدید. برای کاهش خطر مسمومیت با توتین، انسان نباید عسل گرفته شده از کندوهای وحشی در مناطق پرخطر نیوزیلند را بخورد. از دسامبر 2001، زنبورداران نیوزیلندی ملزم به کاهش خطر تولید عسل سمی با نظارت دقیق توتو، قیف تاک، و شرایط جستجوی علوفه در فاصله 3 کیلومتری (نیازمند منبع) از زنبورستان خود بودند. مسمومیت به ندرت خطرناک است.
در اسطوره ها و طب عامیانه، عسل به صورت خوراکی و موضعی برای درمان بیماری های مختلف از جمله ناراحتی های معده، زخم ها، زخم های پوستی و سوختگی های پوست توسط یونانیان و مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده می شد.
نوزادان ممکن است پس از مصرف عسل آلوده به آندوسپورهای کلستریدیوم بوتولینوم دچار بوتولیسم شوند.[130]
بوتولیسم نوزادی تنوع جغرافیایی را نشان می دهد. در بریتانیا، تنها شش مورد بین سال‌های 1976 و 2006 گزارش شده است، با این حال ایالات متحده نرخ‌های بسیار بالاتری دارد: 1.9 در هر 100000 تولد زنده، که 47.2 درصد آن در کالیفرنیا است. در حالی که خطری که عسل برای سلامتی نوزاد ایجاد می کند کم است، خطر آن تا یک سالگی توصیه نمی شود و سپس دادن عسل بی خطر تلقی می شود.
مسمومیت جنون آمیز با عسل در نتیجه خوردن عسل حاوی گریانوتوکسین است. عسل تولید شده از گل های رودودندرون، لور کوهی، لور گوسفند و آزالیا ممکن است باعث مسمومیت عسل شود. علائم شامل سرگیجه، ضعف، تعریق بیش از حد، حالت تهوع و استفراغ است. به ندرت ممکن است فشار خون پایین، شوک، بی نظمی ریتم قلب و تشنج رخ دهد که موارد نادری منجر به مرگ می شود. مسمومیت با عسل هنگام استفاده از عسل و عسل فرآوری نشده "طبیعی" کشاورزانی که ممکن است تعداد کمی کهیر داشته باشند، بیشتر است. تصور می شود که فرآوری تجاری، با ترکیب عسل از منابع متعدد، سموم را رقیق می کند.
زمانی که زنبورها در نزدیکی بوته های توتو و حشره قیف تاک قرار گیرند، عسل سمی ممکن است ایجاد شود. هر دو در سراسر نیوزیلند یافت می شوند. زنبورها عسلک تولید شده توسط حشرات قیف تاک که از گیاه توتو تغذیه می کنند جمع آوری می کنند. این توتین سم را وارد عسل می کند. تنها چند منطقه در نیوزیلند (شبه جزیره کوروماندل، خلیج شرقی پلنتی و صداهای مارلبورو) اغلب عسل سمی تولید می کنند. علائم مسمومیت با توتین عبارتند از استفراغ، هذیان، سرگیجه، افزایش تحریک پذیری، بی حالی، کما، و تشنج شدید. برای کاهش خطر مسمومیت با توتین، انسان نباید عسل گرفته شده از کندوهای وحشی در مناطق پرخطر نیوزیلند را بخورد. از دسامبر 2001، زنبورداران نیوزیلندی ملزم به کاهش خطر تولید عسل سمی با نظارت دقیق توتو، قیف تاک، و شرایط جستجوی علوفه در فاصله 3 کیلومتری (نیازمند منبع) از زنبورستان خود بودند. مسمومیت به ندرت خطرناک است.
در اسطوره ها و طب عامیانه، عسل به صورت خوراکی و موضعی برای درمان بیماری های مختلف از جمله ناراحتی های معده، زخم ها، زخم های پوستی و سوختگی های پوست توسط یونانیان و مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده می شد.
- ۰ ۰
- ۰ نظر