جزئيات در بين انواع مختلف زنبورهاي عسل متفاوت است ، اما ويژگي هاي مشترك عبارتند از:
تخمها به صورت مجزا در يك سلول عسلي مومي گذاشته مي شوند و توسط زنبورهاي كارگر توليد و شكل مي گيرند. با استفاده از اسپرماتكا ، ملكه مي تواند تخمك مورد نظر خود را بارور كند ، معمولاً بسته به اينكه در كدام سلول قرار داده است. هواپيماهاي بدون سرنشين از تخم هاي لقاح نيافته و هاپلوئيد هستند ، در حالي كه ماده ها (ملكه ها و زنبورهاي كارگر) از تخم هاي بارور شده و ديپلوئيد هستند. لاروها ابتدا با ژل رويال كه توسط زنبورهاي كارگر توليد مي شود تغذيه مي شوند ، سپس به عسل و گرده تبديل مي شوند. استثناء يك لارو است كه فقط از ژله رويال تغذيه مي شود و تبديل به ملكه مي شود. لارو قبل از چرخاندن پيله در داخل سلول و شفيره شدن چندين بار در حال غوطه ور شدن است.
زنبورهاي جوان كارگر كه گاهي اوقات "زنبورهاي پرستار" نيز ناميده مي شوند ، كندو را تميز كرده و لاروها را تغذيه مي كنند. وقتي غدد توليد كننده ژل رويال آنها شروع به آتروفي مي كند ، آنها شروع به ساختن سلول هاي شانه مي كنند. آنها با افزايش سن به ساير كارهاي درون مستعمره مانند دريافت شهد و گرده از علف خواران و نگهباني از كندو پيشرفت مي كنند. بعداً ، يك كارگر اولين پروازهاي جهت گيري خود را انجام مي دهد و سرانجام كندو را ترك مي كند و معمولاً بقيه عمر خود را به عنوان علوفه مي گذراند.
زنبورهاي كارگر براي يافتن غذا و استفاده از الگوي "رقص" (معروف به رقص زنبور عسل يا رقصيدن) با يكديگر ارتباط برقرار مي كنند. اين رقص از گونه اي به گونه ديگر متفاوت است ، اما همه گونه هاي زنده Apis نوعي رفتار را از خود نشان مي دهند. اگر منابع بسيار نزديك به كندو باشد ، ممكن است رقص كمتري را كه معمولاً به عنوان "رقص دور" شناخته مي شود به نمايش بگذارند.
پنجشنبه ۲۱ مرداد ۰۰ ۱۲:۴۷ ۲۳ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است