عسل از كندوهاي سنتي معمولاً با فشار دادن استخراج مي شود - لانه زنبوري مومي را براي فشار دادن عسل خرد مي كنند. با توجه به اين برداشت ، كندوهاي عسل معمولاً بيشتر از يك كندو مدرن موم زنبور عسل ، اما عسل بسيار كمتري تهيه مي كردند.
چهار نوع كندوي سنتي شامل كندوهاي گلي ، كندوهاي خاك رس/كاشي ، اسكپ ها و آدامس هاي زنبور است.
كندوهاي گل آلود
كندوهاي گل هنوز در مصر و سيبري استفاده مي شود. اين ها استوانه هاي بلندي هستند كه از مخلوطي از گل پخته نشده ، كاه و سرگين ساخته شده اند.
كندوهاي خاك رس
كاشي هاي سفالي خانه هاي معمولي زنبورها در انتهاي شرقي مديترانه بود. استوانه هاي بلند خاك رس پخته شده در مصر باستان ، خاورميانه و تا حدودي در يونان ، ايتاليا و مالت استفاده مي شده است. گاهي اوقات به صورت جداگانه استفاده مي شد ، اما اغلب در رديف ها روي هم قرار مي گرفت تا سايه اي ايجاد كند ، حداقل براي كساني كه در بالا نيستند. نگهبانان يك سر آن را مي كشيدند تا زنبورها را به انتهاي ديگر برسانند در حالي كه عسل برداشت مي كردند.
شك و ترديد
اسكپ ها ، سبدهايي كه باز و بسته مي شوند ، حدود 2000 سال است كه براي نگهداري زنبورها استفاده مي شود. اعتقاد بر اين است كه براي اولين بار در ايرلند مورد استفاده قرار گرفته است ، در ابتدا از حصيري كه با گل و سرگين گچ شده بود ساخته شده بود ، اما پس از قرون وسطي ، تقريباً همه از ني ساخته شده بود. در اروپاي شمالي و غربي ، تكه هايي از كلاف چمن يا ني ساخته مي شد. در ساده ترين شكل ، يك ورودي منفرد در انتهاي كاسه وجود دارد. مجدداً ، هيچ ساختار داخلي براي زنبورها ارائه نشده است و مستعمره بايد لانه زنبوري خود را توليد كند ، كه به داخل كاسه متصل است.