در طول 14 روز زندگي خود به عنوان شفيره ، مهر و موم شده در سلول درپوش دار ، به يك زنبور كارگر (ماده) تبديل مي شود و در روز 21 ظاهر مي شود. در اكثر گونه هاي زنبورهاي عسل ، كارگران هر كاري جز تخم گذاري و جفت گيري انجام نمي دهند ، اگرچه كارگران زنبور عسل كيپ مي توانند تخم بگذارند. آنها شانه را از موم خارج شده از غدد زير شكم خود مي سازند. هنگامي كه به طور كامل توسعه مي يابند ، تعدادي از وظايف را انجام مي دهند (به زير مراجعه كنيد).
سلول لارو تخم مرغ دوره رشد متوسط شفيره را پوشانده است
(روزها تا ظهور)
شروع وزن باروري طول بدن باروري
كارگر تا روز 3 تا روز 9 روز 9 روز 10 تا ظهور (روز يازدهم يا دوازدهم آخرين كوره) 21 روز
(محدوده: 18-22 روز)
N/A 12-15 ميلي متر تقريبا 100 ميلي گرم
رفتار ازدحام
هنگامي كه مستعمره فرار مي كند (همه زنبورها مستعمره را ترك مي كنند) يا تقسيم مي شوند و بنابراين ازدحامي ايجاد مي كنند و سپس يك مستعمره جديد ايجاد مي كنند ، زنبورها بايد در رفتار خود عقب نشيني كنند تا اولين نسل را در خانه جديد ايجاد كنند. فوري ترين كار ايجاد موم جديد براي شانه خواهد بود. تهيه شانه بسيار دشوارتر از عسل است و براي توليد آن به شش برابر انرژي نياز دارد. گروهي كه به تازگي روي ميله ها (كندوي نوار بالا) يا پايه خالي (كندو جعبه لانگستروت) تازه ساخته شده است اغلب از آب قند تغذيه مي كنند ، سپس مي توانند به سرعت آن را براي ايجاد موم براي شانه جديد مصرف كنند. (كندوهاي بالغ نمي توانند آنقدر تغذيه شوند كه آنها را به جاي شهد ذخيره مي كنند ، اگرچه اگر زنبوردار عسل كافي نگذارد ، بايد كندوي زمستاني را تغذيه كرد.)