به عنوان انگلهاي مولد
انگلهاي برود در چندين خانواده زنبور عسل از جمله زير خانواده apid Nomadinae مشاهده مي شوند. ماده هاي اين گونه ها فاقد ساختار جمع آوري گرده (scopa) هستند و لانه خود را نمي سازند. آنها معمولاً وارد لانه گونه هاي گردآور گرده مي شوند و تخم هاي خود را در سلولهاي تهيه شده توسط زنبور ميزبان مي گذارند. هنگامي كه لارو زنبور "فاخته" بيرون مي آيد ، توپ گرده لارو ميزبان و اغلب تخم ميزبان را نيز مي خورد. به طور خاص ، گونه زنبورهاي قطبي ، Bombus hyperboreus يك گونه مهاجم است كه به زنبورهاي ديگر از زير جنس حمله مي كند و آنها را به بردگي مي گيرد. با اين حال ، برخلاف بسياري ديگر از انگلهاي پرورش زنبور عسل ، آنها داراي سبد گرده هستند و اغلب گرده جمع آوري مي كنند.
در جنوب آفريقا ، كندوهاي زنبور عسل آفريقايي (A. mellifera scutellata) توسط كارگران انگلي زنبور عسل كيپ ، A. m در حال نابودي است. capensis اين تخم هاي ديپلوئيد ("thelytoky") مي گذارند و از پليس عادي كارگران فرار مي كنند و منجر به نابودي مستعمره مي شود. سپس انگل ها مي توانند به كندوهاي ديگر منتقل شوند.
زنبورهاي فاخته در زيرجنوب Bombus Psithyrus از نظر ظاهري و اندازه با خويشاوندان خود ارتباط نزديكي دارند و شبيه آنها هستند. اين الگوي مشترك باعث ايجاد اصل اكولوژيكي "حكومت امري" شد. برخي ديگر زنبورها را در خانواده هاي مختلف انگل مي زنند ، مانند Townsendiella ، يك شته كوچي ، دو گونه از آنها كليپتوپارازيتهاي جنس داسپوداييد Hesperapis هستند در حالي كه گونه هاي ديگر در همان جنس به زنبورهاي هالتيك حمله مي كنند.
زنبورهاي شبانه
چهار خانواده زنبورها (Andrenidae ، Colletidae ، Halictidae و Apidae) شامل برخي از گونه ها هستند كه به صورت كرپوسكولار هستند. بيشتر آنها گرمسيري يا نيمه گرمسيري هستند ، اما برخي در مناطق خشك و در عرض جغرافيايي بالاتر زندگي مي كنند. اين زنبورها ocelli را بسيار بزرگ كرده اند ، كه به نور و تاريكي بسيار حساس هستند ، اگرچه قادر به ايجاد تصوير نيستند. بعضي از آنها داراي تركيب تركيبي روي هم شكستن هستند: اينها خروجي بسياري از عناصر چشم مركب خود را تركيب مي كنند تا نور كافي براي هر گيرنده نوري شبكيه فراهم شود. توانايي آنها در پرواز در شب باعث مي شود از بسياري از شكارچيان اجتناب كنند و از گلهايي كه شهد توليد مي كنند يا فقط در شب استفاده كنند.