پرنده راهنماي عسل

موم زنبور

جمع آوري عسل يك فعاليت باستاني است. [11] يك نقاشي سنگي مربوط به دوران ميان سنگي در غاري در والنسيا، اسپانيا، با قدمت حداقل 8000 سال، دو جوينده عسل را در حال جمع آوري عسل و لانه زنبور از لانه زنبورهاي وحشي نشان مي دهد. اين پيكره ها در حال حمل سبدها يا كدوها و استفاده از نردبان يا طناب هاي زنجيره اي براي رسيدن به لانه به تصوير كشيده شده اند. [11] انسان ها از پرنده راهنماي عسل بزرگتر به كندوهاي وحشي پيروي كردند. [140] اين رفتار ممكن است با انسان هاي اوليه تكامل يافته باشد. [141] [142] قديمي ترين بقاياي عسل شناخته شده در گرجستان در طول ساخت خط لوله باكو-تفليس-جيهان يافت شد: باستان شناسان بقاياي عسل را در سطح داخلي ظروف سفالي كشف شده در يك مقبره باستاني پيدا كردند كه قدمت آن بين 4700 تا 5500 سال است. سال ها. [143] [144] [145] در گرجستان باستان، انواع مختلفي از عسل براي سفر به زندگي پس از مرگ شخص، از جمله انواع نمدار، توت، و علفزار دفن مي شد. [146]اولين سوابق مكتوب زنبورداري مربوط به مصر باستان است، جايي كه از عسل براي شيرين كردن كيك، بيسكويت، و ساير غذاها و به عنوان پايه اي براي مواد زائد در هيروگليف هاي مصري استفاده مي شد. مردگان اغلب در مصر، بين النهرين و مناطق ديگر در داخل يا همراه با عسل دفن مي شدند. زنبورها در معابد نگهداري مي‌شدند تا عسل براي تقديم معابد، موميايي كردن و ساير مصارف توليد كنند. [147]در يونان باستان، عسل از دوره باستاني تا دوره هلنيستي توليد مي شد. در سال 594 قبل از ميلاد [148] زنبورداري در اطراف آتن به قدري گسترده بود كه سولون قانوني در مورد آن تصويب كرد: "كسي كه كندوهاي زنبور را ايجاد مي كند بايد آنها را 90 متر دورتر از كندوهايي كه قبلاً توسط ديگري نصب شده است قرار دهد". [149] [4] كاوش‌هاي باستان‌شناسي يوناني از سفال‌ها، كندوهاي باستاني را نشان دادند. [150] طبق گفته Columella، زنبورداران يوناني دوره هلنيستي از حركت كندوهاي خود در فواصل نسبتاً طولاني براي به حداكثر رساندن توليد، با بهره گيري از چرخه هاي مختلف رويشي در مناطق مختلف ترديد نداشتند. [150] استفاده معنوي و احتمالي درماني عسل در هند باستان در هر دو متون ودا و آيورودا ثبت شده است. [139]