اطلاعات موم زنبور عسل

موم زنبور

زنبورهای عسل نه تنها شهد را جمع آوری می کنند، بلکه شهد را به صورت شیمیایی تغییر می دهند. آنها در غدد بزاقی خود آنزیمی به نام اینورتاز تولید می کنند. آنزیم ها ترکیبات آلی هستند که یک واکنش بیوشیمیایی را سرعت می بخشند. این آنزیم ها در واکنش مصرف نمی شوند، بنابراین می توان بارها و بارها از آنها استفاده کرد. پس از جمع آوری شهد توسط زنبور عسل، اینورتاز اضافه می شود. این آنزیم به تبدیل ساکارز به قسمت های مساوی گلوکز و فروکتوز کمک می کند. آغاز عسل است آنزیم های دیگر نیز به طعم بهتر عسل کمک می کنند. آمیلاز آنزیمی است که به تجزیه آمیلوز به گلوکز کمک می کند. هضم گلوکز آسان‌تر است و این چیزی است که عسل را شیرین‌تر می‌کند. آنزیم دیگر، گلوکز اکسیداز، سپس گلوکز را تجزیه کرده و PH عسل را تثبیت می کند. کاتالاز پراکسید هیدروژن را به آب و اکسیژن تبدیل می کند. این باعث می شود محتوای پراکسید هیدروژن پایین نگه داشته شود. (اگرچه برخی از مردم معتقدند که پراکسید هیدروژن موجود در عسل به حفظ آن کمک می کند، احتمالاً بیشتر به دلیل pH کمی اسیدی و محتوای کم آب آن است.)

مانند هر شیمیدان خوب، زنبورها از یک پروتکل برای تولید عسل پیروی می کنند. زنبورهای علوفه جو از طریق پروبوسیس خود (زبان نی مانند) شهد می کشند. سپس اینورتاز را در حالی که شهد را حمل می کنند اضافه می کنند. این اینورتاز شروع به تجزیه ساکارز به گلوکز و فروکتوز در معده عسل (محصول) می کند. سپس علوفه جویان شهد را به زنبورهای خانگی منتقل می کنند و در آنجا آنزیم های بیشتری اضافه می شود. این فرآیند افزودن آنزیم هر بار که زنبور دیگری شهد را می گیرد ادامه می یابد.

موم زنبور
ما محصولاتی را که فکر می‌کنیم برای خوانندگانمان مفید هستند، اضافه می‌کنیم. اگر از طریق پیوندهای موجود در این صفحه خرید کنید، ممکن است کمیسیون کمی کسب کنیم. روند ما اینجاست

عسل مایع شیرینی است که توسط زنبورهای عسل با استفاده از شهد گل ساخته می شود. هزاران سال است که مردم سراسر جهان از فواید عسل برای سلامتی استقبال کرده اند.

ما محصولاتی را که فکر می‌کنیم برای خوانندگانمان مفید هستند، اضافه می‌کنیم. اگر از طریق پیوندهای موجود در این صفحه خرید کنید، ممکن است کمیسیون کمی کسب کنیم. روند ما اینجاست

عسل به صورت خام یا پاستوریزه و در انواع رنگ ها موجود است. به طور متوسط، حاوی حدود 80٪ قند منبع قابل اعتماد است. مردم عسل را از کندو خارج می کنند و مستقیماً آن را در بطری می اندازند، بنابراین ممکن است حاوی مقدار کمی مخمر، موم و گرده نیز باشد.

برخی از مطالعات منبع معتبر دریافته اند که مصرف عسل خام ممکن است به آلرژی های فصلی کمک کند و برخی دیگر به این نتیجه رسیده اند که عسل می تواند به بهبود زخم ها کمک کند. در این مقاله، کاربردهای متعدد عسل، از جمله خواص تغذیه‌ای آن و برخی خطرات را که باید در نظر گرفته شود، بررسی می‌کنیم.

فواید
علم مدرن در حال یافتن شواهدی برای حمایت از بسیاری از کاربردهای تاریخی عسل است.

التیام زخم و سوختگی
یک بررسی در سال 2015 نشان داد که عسل ممکن است به بهبود سوختگی کمک کند، و یک مطالعه در سال 2017 نشان داد که پروتئین defensin-1 موجود در عسل باعث بهبود زخم می شود. یک مطالعه قبلی منبع معتبر نشان داده بود که استفاده از عسل درجه پزشکی در محل عفونت هیچ مزیتی نسبت به تجویز آنتی بیوتیک ها ندارد - و استفاده از عسل در واقع خطر عفونت را در افراد مبتلا به دیابت افزایش می دهد. شایان ذکر است که بسیاری از محصولات مانند کرم های صورت، دئودورانت ها و شامپوها حاوی عسل در مقادیر مختلف هستند. بسیاری از لوازم آرایشی مبتنی بر عسل برای خرید آنلاین در دسترس هستند.

جلوگیری از رفلاکس اسید
عسل ممکن است به جلوگیری از رفلاکس اسید کمک کند. یک بررسی در سال 2017 نشان داد که عسل ممکن است به پوشش مری و معده کمک کند و احتمالاً جریان اسید معده و مواد غذایی هضم نشده را کاهش دهد. این پیشنهاد، با این حال، توسط تحقیقات بالینی پشتیبانی نشد. جریان رو به بالا اسید معده می تواند منجر به بیماری ریفلاکس معده به مری شود که می تواند شامل التهاب، رفلکس اسید و سوزش سر دل باشد.

مبارزه با عفونت ها
یک بررسی در سال 2018 نشان داد که عسل مانوکا می تواند باکتری ها را از بین ببرد زیرا حاوی خواصی مانند پراکسید هیدروژن و پروتئین های دفنسین-1 است. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که عسل مانوکا می تواند فعالیت ضد باکتریایی بیشتری نسبت به سایر انواع عسل داشته باشد. یک منبع معتبر در سال 2016 در vitrostudy نیز اثرات ضد باکتریایی عسل مانوکا را تایید کرد. عسل مانوکا برای خرید آنلاین موجود است.

تسکین علائم سرماخوردگی و سرفه
یک مطالعه در سال 2012 نشان داد که عسل در کاهش سرفه کودکان در طول شب موثرتر از دارونما است. دو سال بعد، مطالعه دیگری با منبع معتبر ارزیابی کرد که آیا محلول عسل و شیر می تواند سرفه های حاد را در کودکان درمان کند یا خیر. نویسندگان به این نتیجه رسیدند که به نظر می رسد این راه حل حداقل به اندازه دو محصول بدون نسخه که برای این منظور به بازار عرضه شده اند، موثر است. بسیاری از داروهای سرماخوردگی مبتنی بر عسل برای خرید آنلاین در دسترس هستند.
استفاده دارویی
یک بررسی در سال 2012 نشان می‌دهد که در طب آیورودا، عسل برای درمان طیف گسترده‌ای از بیماری‌ها، بیماری‌ها و جراحات زیر استفاده می‌شود - چه با داروهای دیگر مخلوط شود و مصرف شود یا روی پوست استفاده شود.

سکسکه
فشار
ضعف
خیس شدن بستر و تکرر ادرار
بوی بد دهان
اثرات خماری
درد دندان در نوزادان بزرگتر از 1 سال
اگزما و درماتیت
سوختگی، بریدگی و زخم
سرفه و آسم
اختلالات خواب
مشکلات بینایی
زخم معده
اسهال و اسهال خونی
استفراغ
فشار خون بالا
چاقی
زردی
آرتروز
کارآزمایی‌های بالینی بسیاری از این کاربردها را تأیید نکرده‌اند. با این حال، یک منبع مورداعتماد در سال 2017 عسل را به عنوان درمانی برای بیماری های پوستی مختلف با ذکر خواص ضد باکتریایی، ضد ویروسی، ضد التهابی و آنتی اکسیدانی عسل توصیه کرد.

تاریخ
عسل قرن‌هاست که در سراسر جهان یک عنصر اصلی در فعالیت‌های دارویی بوده است. برای مثال، پزشکان طب سنتی آیورودا، عسل را در درمان زخم‌ها و عدم تعادل‌های مختلف در بدن مؤثر می‌دانند. تولید عسل می تواند اثرات منفی زیست محیطی داشته باشد. مطالعات منبع معتبر نشان می دهد که زنبورداری می تواند جمعیت زیادی از زنبورهای عسل را به مناطقی که بومی نیستند وارد کند و این می تواند گرده افشانی توسط گونه های بومی زنبور عسل را سرکوب کند. تحقیقات بیشتر منبع مورد اعتماد اثرات منفی بعدی را بر کل اکوسیستم ها، از جمله حیات گیاهی، برجسته می کند. طبق بررسی سال 2020، شیوه‌های زنبورداری صنعتی ممکن است به شکست کلنی‌ها و کاهش کلی جمعیت زنبور عسل کمک کند. مطالعه دیگری که در همان سال منتشر شد تأکید می کند که افزایش جمعیت کلی زنبور عسل برای توسعه پایدار حیاتی است.

موم زنبور

ژل رویال ممکن است عملکرد مغز را تقویت کند. یک مطالعه نشان داد که موش‌های استرس‌زای تحت درمان با ژل رویال سطوح پایین‌تری از هورمون‌های استرس و سیستم عصبی مرکزی قوی‌تری نسبت به گروه کنترل داشتند.
یک مطالعه جداگانه منجر به بهبود حافظه و کاهش علائم افسردگی در موش‌های یائسه شد که ژل رویال دریافت کردند. مطالعه حیوانی دیگری نشان داد که موش‌های تحت درمان با ژل رویال بهتر می‌توانند رسوبات شیمیایی خاصی را در مغز مرتبط با بیماری آلزایمر حذف کنند.

بیشتر این مطالعات اثر محافظتی بر روی مغز و بافت عصبی را به ظرفیت آنتی اکسیدانی ژل رویال نسبت می دهند.

اگرچه این داده ها دلگرم کننده است، اما تحقیقات انسانی مورد نیاز است.

خلاصه
مطالعات متعدد حیوانی نشان می دهد که ژل رویال ممکن است برای عملکرد مغز مفید باشد، اگرچه تحقیقات انسانی وجود ندارد.
8. ممکن است ترشح اشک را افزایش دهد و خشکی مزمن چشم را درمان کند
ژل رویال در صورت مصرف خوراکی ممکن است خشکی چشم را درمان کند.
یک مطالعه حیوانی و یک انسان کوچک بهبودهایی را در خشکی مزمن چشم برای افرادی که به صورت خوراکی با ژل رویال درمان شده بودند نشان داد. نتایج نشان می دهد که این ماده مشتق شده از زنبور عسل ممکن است ترشح اشک را از غدد اشکی در چشم شما افزایش دهد.
هیچ گونه عوارض جانبی از مطالعه انسانی گزارش نشده است. بنابراین، ژل رویال می تواند به عنوان یک راه حل کم خطر برای خشکی مزمن چشم عمل کند.
به خاطر داشته باشید که این نمونه داده بسیار کوچک نشان نمی دهد که ژل رویال قادر به درمان خشکی چشم اکثر افراد است. در نهایت، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.
مقدار کمی از داده ها نشان می دهد که ژل رویال ممکن است ترشح اشک را در افراد مبتلا به خشکی چشم مزمن افزایش دهد. با این حال، مطالعات بیشتر ضروری است.
9. ممکن است اثرات ضد پیری را از طریق روش های مختلف ارائه دهد
ژل رویال ممکن است از راه های مختلفی روند پیری را کند کند.

چند مطالعه افزایش طول عمر و بهبود عملکرد شناختی را در موش‌های تحت درمان خوراکی با ژل رویال نشان می‌دهد. ژل رویال گاهی اوقات در محصولات مراقبت از پوست موضعی برای حمایت از حفظ پوست سالم و جوان‌تر گنجانده می‌شود. تحقیقات حیوانی نشان می‌دهد که ژل رویال ممکن است از افزایش تولید کلاژن و محافظت در برابر آسیب‌های پوستی مرتبط با قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش حمایت کند. از آنجایی که تحقیقات انسانی در مورد فواید ضد پیری استفاده از ژل رویال خوراکی یا موضعی کافی نیست، مطالعات بیشتری مورد نیاز است.
ژل رویال ممکن است برخی از علائم رایج پیری را کاهش دهد، اما تحقیقات انجام نشده است.
10. ممکن است از یک سیستم ایمنی سالم حمایت کند
ژل رویال ممکن است پاسخ ایمنی طبیعی بدن شما را در برابر باکتری ها و ویروس های خارجی تقویت کند. MRJP ها و اسیدهای چرب موجود در ژل رویال به تقویت فعالیت ضد باکتریایی معروف هستند که می تواند بروز عفونت را کاهش داده و از عملکرد ایمنی حمایت کند.
با این حال، بیشتر داده های کاربردی محدود به تحقیقات حیوانی و لوله آزمایش است. بنابراین، مطالعات انسانی بیشتری برای تایید این اثرات مورد نیاز است.
برخی از تحقیقات حیوانی و لوله آزمایش از اثرات ضد میکروبی ژل رویال حمایت می کنند و نشان می دهند که این ماده ممکن است سیستم ایمنی بدن شما را تقویت کند. با این حال، مطالعات انسانی وجود ندارد.

موم زنبور

تغییر در رژیم غذایی این است که چگونه زنبور عسل تبدیل به ملکه می شود. زنبورهای ملکه در حدود 16 روز به طور کامل رشد می کنند. هنگامی که او به عنوان یک بزرگسال ظاهر می شود، او یک "ملکه باکره" است.
یک ملکه جدید و جفت نشده یک ملکه باکره است. بدون جفت گیری، سیستم تولید مثل او هنوز توسعه نیافته است. پس از جفت گیری، اندازه او با رشد تخمدان هایش افزایش می یابد. یک ملکه باکره پس از ظهور، غذا خوردن و تقویت قوای خود در کندو پرسه می‌زند. اما هدف اصلی او جستجوی باکره های دیگر برای مبارزه برای تسلط است. ملکه‌های باکره (حتی در سلول‌های ملکه) صدایی به نام پایپینگ تولید می‌کنند که عموماً به عنوان فراخوانی برای نبرد برای باکره‌های دیگر در نظر گرفته می‌شود. ملکه باکره بازمانده رقبای خود و هر ملکه ای را که هنوز ظهور نکرده است، می کشد، علاوه بر آن سلول های ملکه را از بین می برد. پس از چند روز پرواز جهت یابی، ملکه باکره آماده جفت گیری است.

زنبور ملکه جفت شده چیست؟
حدود یک هفته پس از ظهور، یک ملکه باکره بازمانده در صورت مساعد بودن شرایط برای جفت گیری آماده است. او شرکای خود را در یک منطقه جماعت هواپیماهای بدون سرنشین ("DCA") پیدا خواهد کرد.
زنبورها در هوا جفت گیری می کنند. بنابراین، DCA ها فضاهای خاصی در حدود 15 تا 125 فوت (5 تا 38 متر) بالاتر از سطح زمین هستند که در آن پهپادهای بالغ از نظر جنسی جمع می شوند.
پهپادها در DCA های مختلف نه چندان دور از کندو پخش می شوند. فقط تعداد کمی از این پهپادها فرصت جفت شدن را خواهند داشت.
ملکه ها دورتر از خانه پرواز می کنند و می توانند با پهپادهای مستعمرات دیگر جفت گیری کنند و شانس همخونی را به حداقل برسانند.

ملکه زنبور عسل با چند زنبور جفت می گیرد؟
طی چند روز، ملکه با 10 تا 20 هواپیمای بدون سرنشین که توسط فرمون های جذاب جنسی منحصر به فرد و تماس بصری به سمت او کشیده می شود جفت می شود. پس از جفت گیری، پهباد به دلیل پاره شدن شکمش هنگام جدا شدن از ملکه می میرد. ملکه جفت شده با اسپرم کافی برای بارور کردن تخم ها برای سال ها به کندو باز می گردد. پس از آن، او دیگر جفت نمی گیرد و تنها در صورتی که به مکان جدیدی ازدحام کند کندو را ترک می کند. طی چند روز پس از بازگشت به کندو پس از جفت گیری، یک ملکه شروع به تخم گذاری برای ساختن نسل بعدی کلنی می کند.

زنبورها چه زمانی ملکه های جدید می سازند؟ (تعویض ملکه)
کلنی های زنبور عسل در سه شرایط تصمیم می گیرند ملکه جدیدی بسازند:

آماده سازی ازدحام،
جایگزینی یک ملکه بیمار، یا
جایگزینی ملکه گمشده/مرده.
جایگزینی یک ملکه فرآیندی است که به آن "Supersedure" می گویند.

موم زنبور

2. ممکن است اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی داشته باشد
به طور گسترده ادعا می شود که ژل رویال التهاب و استرس اکسیداتیو را کاهش می دهد.

در مطالعات متعدد در لوله آزمایش و حیوانات، اسیدهای آمینه خاص، اسیدهای چرب و ترکیبات فنلی موجود در ژل رویال به نظر می‌رسد که دارای اثرات آنتی اکسیدانی قوی هستند.

علاوه بر این، چندین مطالعه در لوله آزمایش نشان می‌دهد که سطوح کاهش یافته مواد شیمیایی پیش‌التهابی آزاد شده از سلول‌های ایمنی تیمار شده با ژل رویال.

در حالی که این نتایج امیدوارکننده هستند، مطالعات انسانی وجود ندارد. برای نتیجه گیری قطعی در مورد درمان التهاب با ژل رویال به داده های بیشتری نیاز است.

خلاصه
برخی از مطالعات حیوانی و آزمایشی نشان می‌دهند که ژل رویال ممکن است اثرات آنتی اکسیدانی و ضد التهابی داشته باشد. با این حال، تحقیق جامع وجود ندارد.
3. ممکن است خطر بیماری قلبی را با تأثیر بر سطح کلسترول کاهش دهد
هم مطالعات حیوانی و هم انسانی نشان می دهد که ژل رویال ممکن است بر سطح کلسترول تأثیر مثبت بگذارد و در نتیجه خطر بیماری قلبی را کاهش دهد.

اگرچه مکانیسم دقیق هنوز نامشخص است، پروتئین های خاص موجود در ژل رویال ممکن است به کاهش کلسترول کمک کنند (منبع مورد اعتماد).

یک مطالعه 12 هفته ای نشان داد که خرگوش های مکمل ژل رویال به طور قابل توجهی سطح کلسترول کل و کلسترول LDL "بد" آنها را به ترتیب 28 و 23 درصد کاهش دادند (منبع مورد اعتماد 8).

به طور مشابه، یک مطالعه انسانی یک ماهه شاهد کاهش 11 و 4 درصدی سطح کلسترول کل و کلسترول بد LDL در افرادی بود که روزانه حدود 3 گرم ژل رویال مصرف می کردند (منبع معتبر 9).

برعکس، یک مطالعه کوچک انسانی دیگر نشان داد که هیچ تفاوت معنی‌داری در سطح کلسترول بین شرکت‌کنندگانی که با ژل رویال درمان شده‌اند و افرادی که دارونما دریافت کرده‌اند، وجود ندارد (منبع معتبر 10).

در حالی که این مطالعات امیدوارکننده هستند، تحقیقات بیشتری برای درک بهتر تاثیر ژل رویال بر سلامت قلب مورد نیاز است.

خلاصه
برخی از تحقیقات حیوانی و انسانی نشان داده است که سطح کلسترول را با مکمل های ژل رویال کاهش می دهد. با این حال، مطالعات بیشتری برای تایید این نتایج مورد نیاز است.
4. ممکن است به بهبود زخم و ترمیم پوست کمک کند
ژل رویال - هم به صورت خوراکی و هم به صورت موضعی استفاده می شود - ممکن است به بهبود زخم و سایر بیماری های التهابی پوست کمک کند.

شناخته شده است که دارای اثر ضد باکتریایی است که می تواند زخم ها را تمیز و عاری از عفونت نگه دارد (منبع معتبر 11).

یک مطالعه حیوانی افزایش تولید کلاژن را در موش هایی که عصاره ژل رویال دریافت کردند، نشان داد. کلاژن یک پروتئین ساختاری حیاتی برای ترمیم پوست است (منبع معتبر 12).

یک مطالعه در لوله آزمایش نشان داد که به طور قابل توجهی ظرفیت ترمیم بافت در سلول های انسانی تیمار شده با ژل رویال افزایش یافته است (منبع مورد اعتماد 13).

برعکس، یک مطالعه انسانی جدیدتر هیچ تفاوتی در بهبود زخم بین گروه کنترل و شرکت‌کنندگانی که زخم پای دیابتی را به صورت موضعی با ژل رویال درمان می‌کردند، مشاهده نکرد (منبع معتبر 14).

در نهایت، تحقیقات بیشتری در مورد اثرات ژل رویال بر بهبود زخم و ترمیم بافت مورد نیاز است.

خلاصه
برخی تحقیقات نشان می دهد که ژل رویال ممکن است تولید پروتئین های دخیل در ترمیم بافت را افزایش دهد. با این حال، تحقیقات بیشتری مورد نیاز است.

موم زنبور


عسل غذایی است که توسط زنبورها برای زنبورها درست می شود، اما بسیاری از مردم نیز از آن لذت می برند. هزاران سال است که انسان ها عسل را به دلیل طعم شیرین آن ارزشمند می دانند. برخی از محققان می گویند عسل چیزی فراتر از یک شیرین کننده است. همچنین ممکن است فواید سلامتی داشته باشد، اگرچه شواهد کمی برای برخی از کاربردهای دارویی آن وجود دارد.

عسل خام مستقیماً از کندوی عسل به دست می آید. برخی از تولیدکنندگان عسل این ماده را از فیلتر درشت عبور می دهند تا مواد خارجی را از بین ببرند، اما مواد غذایی فرآوری نشده باقی می ماند. بیشتر عسل‌هایی که در فروشگاه‌ها فروخته می‌شوند، برای کاهش چسبندگی و آسان‌تر شدن فیلتر کردن، از طریق فرآیند گرمایشی انجام می‌شوند.

دمای بالا عسل را پاستوریزه می کند و سلول های مخمر موجود در آن را از بین می برد که می تواند باعث تخمیر ناخواسته شود.

اطلاعات تغذیه
عسل در اصل شکر است. در واقع کالری آن بیشتر از شکر سفید معمولی است که برای پخت و پز یا پخت استفاده می شود. از آنجایی که شیرین تر است، اگر از آن به عنوان جایگزین استفاده می کنید، ممکن است به کمتری نیاز داشته باشید. همچنین عسل طعمی را اضافه می کند که شکر سفید آن را ندارد.

یک قاشق غذاخوری عسل حاوی:

کالری: 64
پروتئین: 0 گرم
چربی: 0 گرم
کربوهیدرات: 17 گرم
فیبر: 0 گرم
شکر: 17 گرم
عسل حاوی برخی ویتامین ها و مواد معدنی به مقدار کمی است، از جمله مقادیر کمی از موارد زیر:


اهن
فلز روی
پتاسیم
عسل خام از نظر تغذیه یا فواید سلامتی بر عسل فرآوری شده برتری ندارد. محققان دریافتند که فرآوری آن بر ارزش غذایی یا سطح آنتی اکسیدان عسل تاثیری ندارد.

فواید بالقوه عسل برای سلامتی
اگرچه عسل منبع غنی از مواد مغذی نیست، برخی افراد عسل را به عنوان یک غذای سالم می دانند. شواهد کمی برای بسیاری از ادعاهای رایج در مورد عسل وجود دارد، اما تحقیقات برخی از موارد زیر را تأیید می کند:

موم زنبور

موم زنبور
زنبور علوفه پس از خروج از کندو، شهد گل غنی از قند را جمع آوری می کند، آن را از طریق پروبوسیس خود می مکد و آن را در پروونتریکلوس (معده یا محصول عسلی) خود قرار می دهد، که دقیقاً از پشت به معده غذایش قرار دارد. در Apis mellifera، معده عسل حدود 40 میلی‌گرم شهد یا تقریباً 50 درصد وزن خالی زنبور را در خود جای می‌دهد که می‌تواند به بیش از هزار گل و بیش از یک ساعت برای پر شدن نیاز داشته باشد. شهد معمولاً با محتوای آب 70 تا 80 درصد شروع می شود. آنزیم‌های بزاقی و پروتئین‌های غده هیپوفارنکس زنبور عسل به شهد اضافه می‌شوند تا قندها را تجزیه کنند و مقدار آب را کمی افزایش دهند. سپس زنبورهای جوینده به کندو باز می گردند و در آنجا دوباره برگشته و شهد را به زنبورهای کندو منتقل می کنند. زنبورهای کندو سپس از معده عسل خود برای بلع و بازگرداندن شهد استفاده می کنند و به طور مکرر بین فک پایین خود حباب هایی تشکیل می دهند تا زمانی که تا حدی هضم شود. حباب ها سطح بزرگی را در هر حجم ایجاد می کنند و بخشی از آب از طریق تبخیر خارج می شود. آنزیم‌های گوارشی زنبور، ساکارز را به مخلوطی از گلوکز و فروکتوز تبدیل می‌کنند و سایر نشاسته‌ها و پروتئین‌ها را تجزیه می‌کنند و اسیدیته را افزایش می‌دهند.

زنبورها به مدت 20 دقیقه به صورت گروهی با هضم و پس زدن شهد کار می کنند و شهد را از زنبوری به زنبور دیگر منتقل می کنند تا زمانی که محصول از نظر کیفیت نگهداری به لانه زنبوری برسد. سپس در سلول‌های لانه زنبوری قرار می‌گیرد و بدون مهر و موم باقی می‌ماند در حالی که هنوز دارای محتوای آب (حدود 50 تا 70%) و مخمرهای طبیعی است که بدون کنترل، باعث تخمیر قندهای موجود در عسل تازه تشکیل‌شده می‌شود. زنبورها از معدود حشراتی هستند که می توانند مقادیر زیادی گرمای بدن تولید کنند و زنبورهای کندو دائماً دمای کندو را تنظیم می کنند، یا با بدن خود گرم می کنند یا با تبخیر آب سرد می شوند تا دمای نسبتاً ثابتی در حدود 35 درجه سانتیگراد (95 درجه) حفظ کنند. و) در محل نگهداری عسل. این روند همچنان ادامه می‌یابد که زنبورهای کندو دائماً بال‌های خود را تکان می‌دهند تا هوا را به گردش درآورند و آب را از عسل تا حدود 18 درصد تبخیر کنند، که غلظت قند را فراتر از نقطه اشباع افزایش می‌دهد و از تخمیر جلوگیری می‌کند. سپس زنبورها روی سلول‌ها را با موم می‌بندند تا مهر و موم شوند. همانطور که زنبوردار از کندو خارج می شود، عسل ماندگاری طولانی دارد و اگر به درستی مهر و موم شود تخمیر نمی شود.
برخی از گونه‌های زنبور، مانند Brachygastra lecheguana و Brachygastra mellifica که در آمریکای جنوبی و مرکزی یافت می‌شوند، به تغذیه از شهد و تولید عسل معروف هستند.

برخی از زنبورها مانند Polistes versicolor عسل مصرف می‌کنند و به طور متناوب از گرده در میانه چرخه زندگی خود تغذیه می‌کنند و از عسل تغذیه می‌کنند که می‌تواند انرژی مورد نیاز آنها را بهتر تامین کند.

موم زنبور
مانوکا، ژله بوته و عسل های مرتعی قادر به تحریک مونوسیت ها، پیش سازهای ماکروفاژها، برای ترشح TNF-α هستند. از سوی دیگر، پروتئین‌های گلیکوزیله می‌توانند ترشح TNF-α را توسط ماکروفاژها القا کنند و این سیتوکین به عنوان القا کننده مکانیسم ترمیم زخم شناخته شده است. توسط ماکروفاژهای فعال در طول بهبود زخم. بنابراین، خاصیت تعدیل کننده ایمنی عسل به ترمیم زخم مربوط می شود.
حمایت از استفاده از عسل به عنوان یک رژیم درمانی برای زخم معده و گاستریت از فرهنگ عامه سنتی و همچنین گزارش‌های دوران مدرن ناشی می‌شود. عسل ممکن است باعث ترمیم مخاط آسیب دیده روده شود، رشد بافت های جدید را تحریک کند و به عنوان یک عامل ضد التهابی عمل کند. عسل خام حاوی مقادیر فراوانی از ترکیبات مانند فلاونوئیدها و سایر پلی فنول ها است که ممکن است به عنوان آنتی اکسیدان عمل کنند. مشاهدات بالینی از کاهش علائم التهاب هنگام استفاده از عسل روی زخم ها گزارش شده است. حذف اگزودا در زخم‌های پوشانده شده با عسل به مدیریت زخم‌های ملتهب کمک می‌کند. استفاده از عسل به عنوان یک درمان سنتی برای عفونت‌های میکروبی به دوران باستان بازمی‌گردد. تحقیقاتی بر روی عسل مانوکا (L. scoparium) انجام شده است، که نشان داده شده است که در برابر چندین پاتوژن انسانی، از جمله Escherichia coli (E. coli)، Enterobacter aerogenes، Salmonella typhimurium، S. aureus، . مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که عسل در برابر استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متی سیلین (MRSA)، استرپتوکوک‌های بتا همولیتیک و انتروکوک‌های مقاوم به وانکومایسین (VRE) موثر است. با این حال، عسل های تازه شناسایی شده ممکن است به دلیل افزایش فعالیت ضد میکروبی، تولید محلی (بنابراین در دسترس بودن) و گزینش پذیری بیشتر در برابر ارگانیسم های مهم پزشکی، مزایا یا شباهت هایی با عسل مانوکا داشته باشند. استافیلوکوک های کواگولاز منفی بسیار شبیه به استافیلوکوکوس اورئوس هستند  از نظر حساسیت به عسل با قدرت ضد باکتری مشابه و حساس تر از گونه های سودوموناس آئروژینوزا (P. aeruginosa) و انتروکوکوس هستند.

موم زنبور